De monnik van Boeddha
Door: Mient
Blijf op de hoogte en volg Mient
30 September 2011 | Sri Lanka, Digana
Door het lange wachten ontmoette ik bij immigration gister een boedistische monnik, een jongen van 29 jaar, die sinds zijn negende monnik was geworden in Birma, zijn geboorteland. Zijn moeder overleed toen hij tien maanden oud was en zijn vader moest het zien te redden met een dochter en drie zonen. Waarom deze jongen, we zullen hem naar zijn meer europese naam, Michel noemen, in het klooster ging, heb ik (nog) niet kunnen vragen. Al zeer jong ging hij in de leer bij diverse boeddha-leraren en later naar een boedistische universiteit, waar hij filosofie studeerde. Door een donatie van een arts uit New York, ontmoet in Birma, kon hij gaan studeren aan de Vajiyaramara temple in Colombo. Hier kon hij zijn degrees halen en gaat alsnog zijn master in filosofie doen, al met al vier jaar! Een aparte jongen, die mij gister dus uitnodigde zijn temple te bezoeken.
Onaangekondigd verscheen ik via de bewaking en een vriendelijke mede-monnik voor zijn kamerdeur, blij verrast nodigde hij me onmiddelijk uit in zijn studeerkamer, annex slaapkamer. Verbaasd te zien dat hij internet via een dongel op zijn laptop had, maar een monnik mag, zeker als hij studeert, tegenwoordig blijkbaar over dergelijke hulpmiddelen beschikken. Na onze levensverhalen, de mijne was korter, hij praatte liever merkte ik (wat ik niet verwacht had van een complentatief persoon), liet hij mij alle vertrekken zien van de uitgebreide tempel, zeer indrukwekkend, ook al om zijn eenvoud qua inrichting en de vele boeddha-beelden. Na het uitwisselen van emailadressen en telefoonnummers wilden we naar de zee lopen; hij moest zich daartoe “ omkleden” met een donkere karmijnrode omwikkeldoek met eronder een orange hes-vestje. Toen we de weg overstaken nam hij mij aan de niet gevaarlijke zijde en zei dat men in Sri Lanka een monnik altijd voor lieten gaan… het klopte, maar door een minzaam lachje, merkte ik dat hij er iets van genoot of was het door mijn verbazing? Genot mag dus waarschijnlijk in dit geloof .
Pal aan de oceaan, samen op een rots staande, zei hij dat hij z’n vader mistte en werd emotioneel, soms als ik hier sta, roep ik naar hem en weet ik dat hij me hoort. Samen keken we naar de weidsheid van de horizon, ieder in zijn persoonlijke gedachten…
Ik moest hem beloven als ik over ruim twee weken naar Negombo zou reizen dit via Colombo te doen en elkaar daar een laatste maal te spreken.
Onaangekondigd verscheen ik via de bewaking en een vriendelijke mede-monnik voor zijn kamerdeur, blij verrast nodigde hij me onmiddelijk uit in zijn studeerkamer, annex slaapkamer. Verbaasd te zien dat hij internet via een dongel op zijn laptop had, maar een monnik mag, zeker als hij studeert, tegenwoordig blijkbaar over dergelijke hulpmiddelen beschikken. Na onze levensverhalen, de mijne was korter, hij praatte liever merkte ik (wat ik niet verwacht had van een complentatief persoon), liet hij mij alle vertrekken zien van de uitgebreide tempel, zeer indrukwekkend, ook al om zijn eenvoud qua inrichting en de vele boeddha-beelden. Na het uitwisselen van emailadressen en telefoonnummers wilden we naar de zee lopen; hij moest zich daartoe “ omkleden” met een donkere karmijnrode omwikkeldoek met eronder een orange hes-vestje. Toen we de weg overstaken nam hij mij aan de niet gevaarlijke zijde en zei dat men in Sri Lanka een monnik altijd voor lieten gaan… het klopte, maar door een minzaam lachje, merkte ik dat hij er iets van genoot of was het door mijn verbazing? Genot mag dus waarschijnlijk in dit geloof .
Pal aan de oceaan, samen op een rots staande, zei hij dat hij z’n vader mistte en werd emotioneel, soms als ik hier sta, roep ik naar hem en weet ik dat hij me hoort. Samen keken we naar de weidsheid van de horizon, ieder in zijn persoonlijke gedachten…
Ik moest hem beloven als ik over ruim twee weken naar Negombo zou reizen dit via Colombo te doen en elkaar daar een laatste maal te spreken.
-
30 September 2011 - 15:33
Petra:
Hey Mient,
Ik ben benieuwd naar de betekenis van jullie ontmoeting.(van Michael en jou) Er gebeurt namelijk niets zomaar. Mijn kids zijn van die leeftijd en dan is het bijna niet voor te stellen hoe het voor Michael geweest moet zijn. Zo jong al van huis.....
Heb verder een fijne dag.
-
30 September 2011 - 17:58
Herman Schokker:
Hoi Mient, leuk om vis de pc een beetje mee te kunnen leven met je bijzondere gebeurtenissen. -
30 September 2011 - 19:47
Wilma:
Ha die Mient,
Geweldig om je verhalen te lezen. Relativerend en verrijkend. Net als vele lezers zou ik graag even bij je komen kijken.
Dank voor het delen van je avonturen.
Hartelijke groet,
Janine ;-) -
30 September 2011 - 19:47
Wilma:
Ha die Mient,
Geweldig om je verhalen te lezen. Relativerend en verrijkend. Net als vele lezers zou ik graag even bij je komen kijken.
Dank voor het delen van je avonturen.
Hartelijke groet,
Janine ;-) -
01 Oktober 2011 - 20:44
Jackie:
Lieve pap,
Dit is een verhaal wat je bij blijft, mooi beschreven.
Jou kennende zullen jullie elkaar waarschijnlijk nog een keer ontmoeten.
Ik mail je, dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
